Trauma

Als een kind zich geborgen en veilig voelt en gezonde “voeding” krijgt dan groeit hij lichamelijk en geestelijk. Dat gaat dan vanzelf. Zo’n mens wordt dan wie hij in wezen is. Dat is jammer genoeg niet altijd hoe het in een mensenleven gaat.

Frustratie en tegenslag horen onlosmakelijk bij het leven. Zeker! Daardoor word je steviger en leer je jezelf staande houden. Maar als zich trauma’s voordoen dan is je basisveiligheid in het geding en dat raakt iets wezenlijks. Bijvoorbeeld als de mensen die je zouden moeten steunen het lieten afweten en jij misschien wel voor hen ging zorgen.

Bij wie kon jíj terecht? Wie heeft jouw verdriet gezien en je gehoord toen je zei dat je bang was. Bij wie voelde jij je geborgen en veilig? Waar kon je jezelf, kind, puber, en talentvol zijn? Wie heeft jou bij de hand genomen en samen met jou jóuw weg verkend? Gabor Maté zegt dat geen steun kunnen vinden na een trauma traumatischer is dan het trauma zelf. Ik denk dat hij wel eens gelijk zou kunnen hebben.